M'aimes III

Uh, spierdoliłam po całości :C
Enjoy? ;)

~

Wieczorem, a właściwie już w nocy leżałem w łóżku ze słuchawkami na uszach i za nic na świecie nie mogłem zasnąć. Po głowie chodziły mi nadal wydarzenia sprzed kilku godzin, a już szczególnie moje myśli zaprzątał Harry. Tak, Harry. Nie Louis, chociaż on trochę też. Po prostu zastanawia mnie to jak można być tak nietolerancyjnym dupkiem jak Styles? Zrozumiałbym gdyby miał jakieś przykre doświadczenia z przeszłości, ale żeby tak bez powodu pobić chłopaka, który tylko wydawał się gejem?

Jest 3.00, a ja myślę o jakimś pieprzonym homofobie. Ale zasnąć nie zasnę, bo nadal czuję wilgotne wargi Louisa na swoich.

Co ten chłopak sobie w ogóle wyobrażał?

Myśli,że jak mnie raz pocałuję to będę jego. Ha, marzenie.

Mam nadzieję,że ten pocałunek to był jedynie głupi impuls spowodowany zbytnią ilością alkoholu, bo nie chcę żeby się we mnie zakochał czy coś podobnego. Nawet nie jest w moim guście. Grzeczne przylizane włosy, miłe spojrzenie, przyjazny uśmiech. Może mnie jako gejowi powinni podobać się tacy, no ale jak widać ten akurat nie trafił w me gusta. Wolę takich bardziej...męskich? Zadziorne spojrzenie, ten buntowniczy błysk w zielonych oczach, ciemne kręcone włosy, dołeczki w policzkach...

Cholera jasna, czy ja właśnie opisałem tego dupka Stylesa? Nie żebym coś do niego czuł... Prawie w ogóle go nie znam, a w dodatku przypomina strasznie Victora. Mam już dwa minusy, które powinny mi obrzydzić lokowatego. Świetnie, spodobał mi się najbardziej heterycka osoba na świecie, która zalicza każdą napotkaną panienkę. Czemu zawsze ja mam to pieprzone szczęście? Moje myśli ociekały ironią i... Harry'm. Człowieku, wyjdź z mojej głowy i daj mi spać.

Niestety nie tylko Styles nie chciał żebym zasnął. Usłyszałem dźwięk przychodzącego sms'a, więc chwyciłem leżący obok telefon i szybko nacisnąłem odpowiedni guzik.

od: Desire

Ona nie ma co po nocy robić tylko wiadomości słać? Zirytowany odczytałem wiadomość z milionem wykrzykników i znaków zapytania.

Lou mi się wygadał!!! OMG! Czemu mi nie powiedziałeś?!

Szybko wystukałem niezbyt treściwą odpowiedź.

O...?

O tym,że jesteś gejem! Przecież wiesz, że nie mam nic przeciwko temu xx

Wybacz, nie wiedziałem czy jestem na to gotowy. W ramach rekompensaty stawiam Ci obiad w szkole, może być?

Ewentualnie się zgodzę ;) tylko pamiętaj - nie zarywaj do mojego brata! XD fajnie mieć przyjaciela geja. A teraz dobranooooc. Widzimy się za 4 godziny xx

Pożegnałem się i rzuciłem byle gdzie telefon. Fajnie, zyskałem przyjaciółkę, chociaż wolałbym jej brata, ale to taki mały szczegół.

Ziewnąłem przeciągle i wreszcie zamknąłem moje zmęczone oczy.

*

Promienie rannego słońca nieźle dawały mi po oczach, więc w końcu postanowiłem je otworzyć, co przeklinałem przez późniejszy czas.

Jako,że była dopiero siódma nie śpieszyłem się z wyjściem do szkoły, ale wolałem już teraz iść pod prysznic niż sterczeć pod drzwiami pół godziny gdy Greg zajmie łazienkę. Cicho wyszedłem na korytarz i na palcach skierowałem się w stronę łazienki by nikogo nie obudzić.

W łazience na pralce siedział Pan Miau. Pan Miau to mój kot. Rodowity kot rasy brytyjskiej dumnie patrzył na mnie swoimi bursztynowymi oczyma, które zdawały się mówić, a raczej ponaglać bym wyszedł, aczkolwiek przerwałem mu sen.

-Spokojnie Panie Miau, ogarnę się i już nie nie ma - szepnąłem i zgodnie z obietnicą uwinąłem się raz dwa.

Kilkanaście minut później w pośpiechu złapałem tost z dżemem i wybiegłem z domu. Nie chciałem zaliczyć kolejnego spóźnienia. Przed szkołą spotkałem moich nowych znajomych. Z daleka pomachałem im i zacząłem wspinać się na schody, raz po raz poprawiając spadającą torbę z książkami. Zayn dopalił papierosa i wyrzucił peta gdzieś w równo przystrzyżony szkolny trawnik. Pocałowałem Désir w policzek na przywitanie, co nie obeszło się bez głośnego 'ooo'.

-Nie zapędzaj się blondynku, bo będę zazdrosny o naszą siostrę - pogroził żartobliwie Malik.

Pozostawiłem to bez komentarza i zacząłem nowy temat.

-No to jak po wczorajszym? - zapytałem chłopaków.

Kątem oka spojrzałem na Louisa, który błądził wzrokiem niewiadomo gdzie z dziwnym uśmiechem na twarzy. Muszę potem z nim porozmawiać, aczkolwiek mam do niego pewne plany.

-Nawet mi nie przypominaj - odezwał się Harry lekko zahrypniętym głosem - ten, o- wskazał na Malika - zanieczyścił mi całą łazienkę.

-Posprzątałem! - powiedział, co spotkało się z głośnym dźwiękiem oburzenia ze strony Loczka.

-No chyba nie! Ja musiałem wszystko robić - powiedział obrażonym tonem.

-A co powiecie na powtórkę? - zaproponowałem. - Oczywiście, Des, ty też, nie ma,że nie - zwróciłem się do rudej.

-Pewnie, czemu nie - wzruszyła ramionami.

-Okej, a co proponujesz? - zainteresował się Liam, który do tej pory siedział cicho na murku i tylko lustrował przechodzące dziewczyny wzrokiem.

-Coś u mnie, postaram się wyrzucić rodziców na kilka godzin z domu. Takie małe party dla naszej szóstki - objaśniłem. - tylko jeszcze nie wiem kiedy.

Wszyscy pozytywnie przyjęli mój pomysł i równo z dźwiękiwm dzwonka udaliśmy się na lekcje.

Tak jak wcześniej wybraliśmy miejsca na tyłach klasy i puszczaliśmy mimo uszu słowa nauczyciela, który nieudolnie próbował nam wbić do głów jakieś wzory, które dla mnie wyglądały jak hieroglify.

Chciałbym już wakacje. Jedyną pocieszającą myślą było to,że zaczynały się za miesiąc, który mam nadzieję szybko zleci.

Chłopaki na następnych lekcjach jak zawsze odstawiali niezły cyrk. Koło dwunastej, gdy nadeszła pora obiadowa, całą grupą ruszyliśmy w stronę stołówki.

Właśnie rozmawiałem z Liamem o gitarach, (bo jak się okazało on również grał) gdy poczułem jak Louis chwyta mnie za ramię i zatrzymuje.

-Dogonimy was - krzykną za chłopakami i Désire, gdy ci już zniknęli w drzwiach stołówki.

chłopak chwycił mnie za dłoń i poprowadził mnie wgłąb pustego korytarza. Nie miałem bladego pojęcia co chciał zrobić, ale w sumie to dobrze,że mnie tu zabrał, bo mogłem już szybciej wdrożyć swój plan w życie. Chłopak zaciągnął mnie w jakiś odległy kont i wpił się w moje wargi.

Odwzajemniłem pocałunek, a moje dłonie włożyłem w tylne kieszenie jego spodni i lekko ścisnąłem jego pośladki. Po jego ciele przeszedł lekki dreszcz. Louis wplątał swoje palce w moje włosy (przy okazji niszcząc mi fryzurę) i przyciągnął mnie bliżej siebie tak, że sykaliśmy się prawie całą powierzchnią ciała. Nie powiem, że to nie było miłe, bo było. Tylko nie czułem tego 'czegoś'.

Owszem, Louis był naprawdę seksownym facetem, miłym i w ogóle, ale miał jedną wadę.

Nie był Harry'm. Tak, uświadomiłem sobie, że zadurzyłem się w największym homofobie jaki stąpa po Londynie. Miło, nieprawdaż?

Trwając jeszcze kilka minut w takim uścisku zaczęło mi brakować tchu. Z wielką niechęcią oderwałem się od Louisa.

-Louis - zacząłem mówić, gdy zauważyłem, że oddech chłopaka się uspokaja. - Podobasz mi się, wiesz?

Kłamstwo wypłynęło z moich ust całkiem naturalnie. Pomyślałem, że jeśli nie mogę mieć Styles'a to chociaż będę mógł mieć jego najlepszego przyjaciela.

Chłopak zarumienił się lekko na moje słowa i znów mnie pocałował. Tym razem bardziej namiętnie i gwałtownie.

Potem uznaliśmy, że należałoby już wrócić do naszej paczki, bo zaczną coś podejrzewać.

Przy stoliku czekały na nas dwa wolne miejsca, Louis usiadł bardzo blisko mnie, tak aby mieć dostęp do mojego ciała. Co chwilę czułem, że łapie mnie za wolną dłoń czy przejeżdża palcem po wewnętrznej stronie uda, co nie ukrywam, podobało mi się. Może tylko dlatego, że gdy to robił wyobrażałem sobie, że to Harry...

Co chwilę wyłapywałem wzrok Des, który jakby ostrzegał żebyśmy się trochę pohamowali.

Przez chwilę poczułem się winny, że wykorzystuję Louisa dla własnych przyjemności.

Obwiałem się tylko, że chłopak się we mnie zakocha, czego nie chciałem. Kategorycznie nie!

Chcę go mieć tylko po to, aby zapomnieć o jakimkolwiek uczuciu do Harry'ego, które powstało w mojej podświadomości.

Będzie trudno. Na co dzień widzę jego twarz, słodkie dołeczki, oczy o odcieniu świeżej trawy, bujne loki... Tak bardzo przypominał mi Victora.

Nie chciałem, żeby historia się powtórzyła. Chciałem w końcu zacząć normalne życie, bez wyzwisk, dręczenia, upokorzenia tylko przez to, że jestem inny.

A inny nie oznacza gorszy. Inny oznacza wyjątkowy, a o wyjątkowe rzeczy trzeba dbać, bo prędzej czy później ktoś je zniszczy. Tak jak zniszczył mnie Victor.

Czas o nim zapomnieć.

Uśmiechnąłem się lekko do Louisa i złapałem go za dłoń pod stołem co dodało mi trochę otuchy i odgoniło przygnębiające myśli.

Chociaż Louis nie zastąpi mi Harry'ego, postaram się o nim zapomnieć. Nie chcę następnych problemów.